نحوه یافتن کارفرماها و نوشتن یک تقاضانامه مناسب

آشنایی با
نحوه یافتن کارفرماها و نوشتن یک تقاضانامه مناسب

پس از نوشتن یک رزومه خوب باید آن را به دست کارفرمایان برسانید. اما چگونه می‌توان کارفرماهای مناسبی پیدا کرد؟ چطور می‌توانید شرکت‌ها، سازمان‌ها، کارگاه‌ها یا جاهایی را پیدا کنید که بخواهند شما را استخدام کنند؟ برای اینکار می‌توانید از راه‌های مختلف اقدام کنید که چند مورد از آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

مشورت با افرادی که به کار مورد نظر شما مشغولند

یک راه این است با افرادی که به کار مورد نظر شما مشغولند مشورت کنید. بعنوان مثال اگر شما می‌خواهید بعنوان گرافیست مشغول بکار شوید مسلماٌ یک جوشکار یا یک پزشک نمی‌تواند کمکی به شما بکند. دوستان یا همکلاسی‌هایی که به کار مورد نظر اشتغال دارند، معلمان و استادانی که حرفۀ خود را نزد آن‌ها آموخته‌اید و افرادی از این دست می‌توانند بهترین مشورت‌ها را به شما بدهند و حتی ممکن است شما را به تعدادی از کارفرما‌ها معرفی کنند.

آگهی‌های استخدام را بخوانید

راه دیگر این است که از نشریات و روزنامه‌ها استفاده کنید و آگهی‌های استخدام را بخوانید. اگر در زمینه حرفه‌تان مجلات و نشریات تخصصی منتشر می‌شود آن‌ها را خریداری کرده و ببینید که آیا در آن‌ها آگهی استخدام هست یا نه. ممکن است در آن نشریات آگهی استخدامی چاپ شده باشد که بسیار به شغل مورد نظر شما نزدیک باشد. این نشریات می‌توانند منبع خوبی از آدرس‌ها و شماره تلفن‌های کارفرماهای مورد نظر شما باشند چون آن‌ها معمولاً در چنین نشریاتی آگهی می‌دهند و شما می‌توانید این اطلاعات را از آگهی‌های آن‌ها استخراج کنید.

جستجو در اینترنت

جستجو در اینترنت هم یکی دیگر از روش‌های یافتن کارفرماهای مناسب است. درحال حاضر سایت‌های کاریابی فارسی هم راه اندازی شده‌اند و در آن‌ها هم کارفرما‌ها آگهی استخدام می‌دهند و هم کارجویان شغل مورد نظر خود را همراه با اطلاعات مختصری از خود ارائه می‌کنند.

مراجعه به انجمن‌های تخصصی

اگر در زمینه شغل مورد نظر شما انجمن‌های تخصصی تاسیس شده باشند ممکن است این انجمن‌ها بتوانند به شما کمک کنند. حداقل فایده‌ای که مراجعه به این انجمن‌ها برای شما دارد این است که می‌توانید آدرس و تلفن شرکتهای عضو را از آن‌ها بگیرید. بعضی از آن‌ها هرسال سررسید یا تقویم‌های مختص خودشان را چاپ می‌کنند که معمولاٌ در آن‌ها نام، آدرس و تلفن اعضا قید می‌شود که اگر بتوانید یکی از آن‌ها را تهیه کنید بسیار مفید خواهد بود. انجمن‌های فارغ التحصیلان دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی هم می‌توانند به شما کمک کنند که هم با افرادی که در زمینه مورد نظر شما مشغولند آشنا شوید و ارتباطات خوبی پیدا کنید و هم ممکن است کارفرما‌ها از این انجمن‌ها درخواست معرفی داوطلبان کار را بکنند که در آن صورت می‌توانید اقدام به فرستادن رزومه برای آن‌ها کنید.

بعضی از کارفرمایان آگهی‌های استخدام خود را در تابلوهای اعلانات مراکز آموزشی قرار می‌دهند یا از آن‌ها می‌خواهند افرادی را به آن‌ها معرفی کنند. استفاده از این روش بخصوص برای افرادی که تجربه عملی زیاد ندارند و تازه کار هستند مفید است. پس اگر تجربۀ چندانی ندارید می‌توانید مراجعه به آموزشگاه‌ها و مراکز آموزشی را هم امتحان کنید.

شرکت‌ها و مراکز کاریابی

شرکت‌ها و مراکز کاریابی گزینۀ دیگری برای کارجویان هستند. آدرس این مراکز را می‌توان از وزارت کار- وزارت تعاون- شهرداری‌ها و نشریاتی مانند کتاب اول بدست آورد. چنانچه در این مراکز ثبت نام کنید امکان یافتن کار هست. این مراکز می‌توانند شما را به کارفرما‌ها معرفی کنند. شما باید با ارائه رزومه و انجام یک مصاحبه حرفه‌ای کارفرما را متقاعد کنید فرد مورد نظر او هستید. پس باید کاملاٌ برای مصاحبه استخدامی آماده باشید.

بازار کار پنهان

درصد بالایی از فرصتهای شغلی هیچوقت آگهی نمی‌شوند و به اطلاع عموم نمی‌رسند. بسیاری از کارفرمایان ترجیح می‌دهند فردی را که یک دوست یا همکار معرفی کرده به مصاحبه دعوت کنند. بنابراین بخش بزرگی از بازار کار از دید عموم پنهان است. چگونه می‌توان به این بازار دست یافت؟ روش اول که در این مقاله ذکر شد درواقع همین کار را انجام می‌دهد. صحبت کردن با افرادی که به شغل مورد نظر شما مشغولند یا در شغل مشابه یا مرتبط با آن کار می‌کنند می‌تواند دسترسی شما را به بازار پنهان کار فراهم کند و فرصت‌هایی را در اختیار شما قرار دهد که از هیچ طریق دیگری نمی‌توان به آن‌ها دسترسی پیدا کرد.

مراجعه به شرکت‌ها و کارفرما‌ها و دادن تقاضای کار هم راه دیگری برای یافتن شغل دلخواه است که آن را بطور جداگانه در یک مقالۀ دیگر توضیح خواهیم داد.

اگر واقعأ مصمم هستید شغل خوبی داشته باشید باید با تلاش و پشتکار رزومۀ خود را بدست کارفرماهای هرچه بیشتری برسانید. از تمام روش‌های ذکرشده در این مقاله استفاده کنید و با صبر و حوصله و پشتکار ادامه دهید. مطمئن باشید موفق خواهید بود.

چگونه یک تقاضانامه خوب بنویسیم؟

اما پس از نوشتن رزومه و پیدا کردن کارفرماهای مناسب کارجویان باید تقاضانامه و روش نوشتن آشنایی داشته باشند.

تقاضانامه چیست؟ تقاضانامه نامه‌ای است که شما به شرکت‌ها یا سازمانهای مورد نظرتان می‌نویسید و به آن‌ها پیشنهاد ارائه کار یا خدمات می‌نمائید. توجه داشته باشید که سازمان یا کارفرمای مورد نظر برای کار آگهی نداده است و شما هم تقاضای کار نمی‌کنید بلکه پیشنهاد ارائه خدمات می‌کنید. با این روش و با این برخورد یک حرفه‌ای بنظر می‌آئید و احترام کارفرما را جلب می‌کنید. در نتیجه اگر کارفرما یک پست خالی داشته باشد احتمال اینکه آن را به شما بدهد بیشتر می‌شود. افراد زیادی با استفاده از این روش در یکی از شرکتهای دلخواه‌شان شغل مناسبی پیدا می‌کنند.

تقاضانامه را چگونه باید نوشت؟

در قسمت اول باید خودتان را مختصر معرفی کنید. ویژگی اصلی این قسمت این است که باید علاقۀ خواننده را به خواندن ادامه نامه جلب کند. این قسمت باید خطاب به فردی باشد که در مورد استخدام شما تصمیم خواهد گرفت. اگر بتوانید نام مسئول استخدام را پیدا کنید و نامه را خطاب به او بنویسید بسیار بهتر است زیرا نامه حالت شخصی تری پیدا می‌کند و احتمال اینکه تا آخر خوانده شود زیاد است. برای پیدا کردن نام مسئول می‌توانید از روش‌های ذکر شده در مقاله پیدا کردن کارفرمایان استفاده کنید یا حتی می‌توانید با تلفن نام فرد مسئول را از منشی شرکت بپرسید.

به هرحال سعی کنید این بخش را کوتاه و واضح بنویسید. از تعریف و تمجید بیجا (تملق) بپرهیزید، از خودتان تعریف نکنید یا مشکلات شرکت را مطرح نکنید.

در قسمت دوم نامه جزئیاتی را در مورد خودتان بازگو کنید که خواننده تمایل پیداکند با شما ملاقات کند.

بیاد داشته باشید هدف از نوشتن تقاضانامه این است که کارفرما قرار ملاقاتی با شما ترتیب دهد. سپس می‌توانید کمی در مورد عملکرد‌ها و دست آوردهای خود توضیح دهید، البته مختصر و از خواننده بخواهید اطلاعات بیشتر را در رزومه شما که به پیوست نامه است بیابد.

در انتها مؤدبانه نامه را به پایان برسانید. از خواهش و تمنا کردن برای استخدام شدن جداً پرهیز کنید و خود را در موضع پائین‌تر و ضعیف‌تر قرار ندهید.

اگر کارفرما پس از خواندن نامه شما احساس کند شما یک فرد حرفه‌ای و با اعتماد به نفس بالا هستید که ناشی از تجربیات و توانمندیهای باارزش بوده و لایق یک شغل خوب است، مطمئناً خواهد خواست با شما ملاقاتی داشته باشد. در این جلسه ملاقات و در واقع مصاحبه است که شما می‌توانید او را قانع کنید فرد مناسبی برای سازمان او هستید.

پس از تهیه نامه آن را تایپ کرده و روی یک کاغذ مرغوب پرینت بگیرید. رزومه خود را ضمیمه آن کنید و حالا باید ترتیبی دهید که نامه بدست شخص مورد نظر برسد. در صورت پست کردن نامه می‌توانید روی پاکت نام شخص موردنظر را بنویسید مثلاً لطفاً آقای…. ملاحظه فرمایند. یا لطفاً برسد بدست خانم…

حتی می‌توانید خودتان شخصاً نامه را به شرکت مورد نظر تحویل دهید. در اینجا یک نمونه تقاضا نامه را می‌بینیم.

جناب آقای/ خانم  مهندس…. احتراماً اینجانب…. دارای مدرک کار‌شناسی ارشد معماری و شهرسازی از دانشگاه… هستم. بنده متوجه شده‌ام که شرکت شما بصورت تخصصی درزمینه شهرسازی فعالیت می‌کند و فکر می‌کنم با توجه به سوابق اینجانب در رشته شهرسازی، بتوانیم با هم همکاری داشته باشیم. اینجانب در طی… سال سابقه کاری در تهیه…. طرح جامع و… طرح تفصیلی شهری همکاری کرده‌ام و تعداد زیادی پروژه‌های شهرسازی را انجام داده‌ام که توضیحات کامل‌تر را می‌توانید در رزومه اینجانب که به پیوست می‌باشد، ملاحظه فرمائید.

خوشحال می‌شوم که حضوراً با شما ملاقات کنم و در مورد زمینه‌هایی که در آن امکان همکاری هست گفتگو کنیم.

آدرس و شماره تماس اینجانب در رزومه به پیوست می‌باشد.

 

با تشکر و احترام….

همانطور که دیدید این نامه کوتاه است و خواندن آن وقت زیادی از مسؤل مربوطه نمی‌گیرد و در ضمن خیلی هم خشک و رسمی نیست. در نامه به رزومه اشاره و ارجاع داده شده است که همین امر باعث می‌شود خواننده نگاهی هم به رزومه بیاندازد و در صورتی که آن را هم به صورت خوب و حرفه‌ای تهیه کرده باشید آن را هم مطالعه خواهد کرد. در نتیجه شما به هدف خود که معرفی خودتان به یک کارفرمای احتمالی است رسیده‌اید.

استفاده از تقاضانامه یکی از مؤثر‌ترین روشهای یافتن شغل دلخواه است. شما می‌توانید با تمرین تقاضانامه‌های خوبی بنویسید. چنانچه از این روش به خوبی و درست استفاده کنید، می‌توانید به موفقیت در یافتن شغل دلخواه‌تان امیدوار باشید.

رام‌ئیل شهباز

Shahbaz@fonoonrayaneh.com

مجله آموزشی دانش‌آموزان سال جدید

مجله های علمی یکی از ابزارهای مهم شکوفایی صنعت و فناوری محسوب می شوند. زیرا از یک سو، میان مجامع علمی و پژوهشگران ارتباط برقرار می نمایند و از سوی دیگر علم را از بخش های دانشگاهی و پژوهشی به حوزه صنعت و تولید انتقال می دهند. در واقع، مجله های علمی رابط بین دانشگاه و صنعت هستند.

در عرف مطبوعاتی امروز به نشریه های هفتگی، دوهفتگی و… که در ایران در شکل و هیئت روزنامه منتشر می شوند، به لحاظ فرم چاپ و… مجله اطلاق نمی شود، چون یکی از ویژگی های فنی مجله اتصال اوراق آن به وسیلهٔ مفتول یا چسب به یکدیگر است.

امروزه تعداد مقاله ها و مجله های علمی منتشر شده در یک کشور به عنوان یکی از شاخص های اصلی توسعه یافتگی و اعتبار علمی آن کشور در سطح بین المللی محسوب می شود.

مجله یا گاه نامه، گونه ای کتابچهٔ دوره ای است

مجله یا گاه نامه، گونه ای کتابچهٔ دوره ای است که با چاپ مقاله های عمومی یا علمی به گسترش و اشاعهٔ اطلاعات، دانش و نتایج پژوهش ها دربارهٔ پیشرفت های جاری در یک حوزهٔ عمومی یا علمی خاص می پردازد. مقالهٔ علمی توسط پژوهشگر یا پژوهش گرانی نوشته می شود که پژوهش را انجام داده اند و معمولا پس از عبور از مرحله سردبیری منتشر می شود. مجله (به انگلیسی: Magazine) یا نشریه، به مدرکی جلد شده و ادواری گفته می شود که به طور منظم و با فاصلهٔ انتشار مرتب و زیر شمارهٔ ردیف و دوره و تاریخ معین در زمینه های گوناگون (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، دینی، علمی، فنی، کشاورزی، نظامی، هنری، ورزشی و نظایر این ها) بیش از دو بار در سال منتشر شود و در تهیهٔ مطالب آن بیشتر از یک نفر مشارکت داشته باشد و نیز دارای بیشتر از یک مقاله باشد..

مجله یا گاه نامه، گونه ای کتابچهٔ دوره ای است

یکی از عوامل اصلی پیشرفت هر کشوری، میزان تولید مقالات و تأثیر انتشارات علمی آن کشور است

لدر لغتنامهٔ دهخدا اصل این لغت را عبری و از کلمهٔ «مگلت» دانسته اند و ذیل مجله آورده اند: «آنچه هم چون کتاب و رساله از اخبار و موضوعات و مقالات مختلف هفته ای یا ۱۵روزی یا ماهی و جز آن طبع کنند و انتشار دهند.» فرهنگ فارسی معین مجله را مجموعه ای تعریف کرده است که «به طور مرتب منتشر می شود و شامل مقالات در موضوعی واحد یا در موضوعات مختلف باشد.» در فرهنگ عمید نیز ذیل واژهٔ مجله آمده است: «مجموعه ای از مقالات گوناگون که هر هفته یا هر ماه یک مرتبه چاپ و منتشر شود». فرهنگ بزرگ سخن مجله را «نشریه ای که در فواصل زمانی یکسان چاپ می شود و معمولاً شامل مجموعه ای از اخبار، مقالات، عکس و مانند آن هاست» تعریف کرده است.

مجله ها از لحاظ قالب انتشار، به سه دستهٔ کاغذی و الکترونیکی و چند رسانه ای تقسیم می شوند. مجلهٔ کاغذی مجله ای است که به شکل سنتی چاپ و انتشار می یابد. مجله الکترونیکی به مجله ای گفته می شود که به صورت الکترونیکی روی اینترنت چاپ و منتشر می شود.

مجله دارای «شکل» و «محتوا» است.

به طور معمول، مجله های علمی پژوهشی توسط متخصصان موضوعی مورد داوری همتا (Peer Review) قرار می گیرند. مجله های علمی پژوهشی بر اساس معیاری موسوم به ضریب تأثیرگذاری مجله (Impact Factor) که مبتنی بر میزان استنادهاست مورد ارزیابی و رتبه بندی قرار می گیرند.